Bheadh sé áibhéalach a rá go bhfuil “díospóireacht” ar siúl i measc lucht na Gaeilge i dtaobh an dá chaighdeán. Níl ann go dtí seo ach cur is cúiteamh faoi cé aige a mbeidh an lámh in uachtar, amhail is gur babhta dornálaíochta é. Luaitear ardstádas na Rannóige, cuir i gcás.
Iadsan a cheap an Caighdeán Oifigiúil an chéad lá riamh. Ach níor choiste magaidh ar bith an coiste a cheap Ó Cuív. “Agus an foclóir nua Béarla-Gaeilge,” a déarfaidh duine eile, “chuala mé gur scríobhadh sin de réir an chaighdeáin eile”. Agus mar sin de
Déanaim amach nach féidir “buaiteoir” a phiocadh mar níl an scéal socair go fóill.
Tá Rannóg an Aistriúcháin chun athbhreithniú a dhéanamh ar CAO i gceann trí bliana. Idir an dá linn, táthar ag iarraidh ar dhaoine a dtuairimí i dtaobh an doiciméid a chur faoina mbráid.
Tuigim gur mian leis an Rannóg cead cainte a thabhairt d’úsáideoirí an CAO ach is ait liom nach ndeachthas i gcomhairle leis an phobal sular foilsíodh an leabhar.
Is lagú mór ar údarás caighdeáin é a bheith “sealadach” agus níl an tréimhse phromhaidh trí bliana ach ag cur leis an éiginnteacht.
Ní chuirfeadh sé a dhath i gcuimhne duit ach ceannaire eaglaise ag fógairt go bhfuil peacaí agus suáilcí nua le tabhairt isteach “ar bhonn trialach”.
Ar aon nós, tá sé le tuiscint as cuireadh na Rannóige go mbeifear sásta cuid de na moltaí a athrú, má chuireann an pobal ina gcoinne agus má bhíonn cúis mhaith acu leis.
Ba sa chomhthéacs sin a scríobh mise léirmheas ar an suíomh www.aistear.ie, inar phléigh mé gnéithe áirithe den doiciméad a fheictear domsa a bheith doiléir, dotheagaisc.
Ach cá bhfios cén leagan amach a bheith ar an CAO faoi dheireadh?
Dá mba fúmsa é, bheinn ar mo dhícheall ag iarraidh an dá chaighdeán a thabhairt in araicis a chéile ach tá barúil agam nach dtarlóidh sin.
Theastódh treoir pholaitiúil chuige sin, agus sin rud atá in easnamh go huile is go hiomlán i gcúrsaí Gaeilge.
Fágfar faoi lucht na Gaeilge féin an gréasán seo a réiteach, a gcuid téacsanna a scríobh agus an teanga a theagasc ar dhóigh éigin.
Is deacra go mór dóibh sin a dhéanamh le linn don Ghaeilge a bheith idir dhá chaighdeán. Agus is olc an teist é sin ar chumas pleanála teanga an Stáit.
Tá Antain Mac Lochlainn ina eagarthóir ar www.aistear.ie