Tugann gach aon rud a sheal; tugann gach aon dath a sheal fosta. Bhí an lá leis an chaisearbhán sa ghairdín ar feadh tamaill agus an gairdín maisithe dá réir sin. D’imigh an caisearbhán.
Ina diaidh sin, bhí féithleann agus cam an ime in iomaíocht le chéile sa ghairdín. Bhí bán an fhéithlinn agus buí cham an ime spréite fud fad an gharraí, ar nós dhá fhoireann iomána.
Tá an cluiche agus an lá leis an fhéitheann anois; tá cam an ime i ndiaidh cúlú as an ghairdín faoin ghréin.
Ach níl an féithleann leis féin. Tagann na beacha gach aon uile lá, ó éirí na gréine go clapsholas. Bíonn dhá cheann, trí cinn, ceithre cinn, cúig cinn le feiceáil i measc an fhéithlinn ar feadh an lae.
Bogann siad leo ó bhláth go bláth, ar a suaimhneas, i mbun oibre le mil a dhéanamh.
Chuala muid uilig an nath ‘mí na meala’ ar ‘honeymoon’ ach tá cúpla focal eile ag Ó Dónaill faoin mhil.
Tugann sé ‘Lá meala’ ar ‘delightful day’. Sea, cinnte, cad é an lá nach mbeadh maith agus mil agat?
‘Briathra meala’ atá aige ar ‘honeyed words’ – nath a bheadh úsáideach ag polaiteoirí agus plean eile teanga le seoladh. Agus seo cúpla líne eile úsáideach ag an pholaiteoir: Bhí mil ar gach focal aici, she spoke ever so sweetly agus mil a chuimilt de dhuine, to soft-sawder some-one.
Soft-sawder? Plámás atá i gceist. Agus sin go díreach a bhíonn ar siúl ag an pholaiteoir – bíonn siad ag cuimilt meala dínn.
PÓM
